3 jaar, ons iniminie mensje is vandaag 3 jaar! Van een rustige, gevoelige baby ben je uitgegroeid tot een energieke, lieve, natuur liefhebberende, onderzoekende, leergierige en nog steeds gevoelige peuter. Wat ben je letterlijk gegroeid! In een jaar tijd ben je van 81 naar 97.6 cm en van 12 naar 14.5 kg gegroeid.
En wat boffen wij toch met jou in ons leven, de wereld ziet er letterlijk anders uit sinds jij in ons leven bent. Angst, ongerustheid stormde binnen en zal altijd aanwezig blijven maar vooral het gevoel van trotsheid overheerst. Jij brengt veel vreugde op een dag, je kan genieten van de meest simpele dingen zoals buiten alle eendjes, kikkers gedag zeggen, bloementjes plukken, samen een boek lezen en foto’s terug kijken. Je ogen worden enthousiast als ik de ronde blauwe schaal pak omdat je dan weet dat we met de fiets op pad gaan en picknicken. Je geniet van het buiten zijn en leert ons ook in het moment te blijven leven en volop te genieten.
Zoals jij kennismaakt met nieuwe dingen, zo nieuwsgierig en leergierig als je bent, je bestolkt mij de hele dag met vragen ” wat is dat…” daarmee geef jij mijn leven zoveel meer betekenis.
Van je ”hallooo eendje” , ”tuurluk” , “even bezig”, ” toppen klaar nou” als je iets niet wilt tot ”mag ik pleeeeasse, alsjeblieft” als je een snoepie wilt. Je spreekt al aardig wat engelse woorden en kiest welke je makkelijker vindt zo wordt een geel – yellow en rose pink maar wit blijft wit. Je bent dol op fruit en nasi, groenten ga je steeds beter verdragen in je mond maar aardappels zijn nog een uitdaging wat betreft de structuur ervan, het spugen is nog niet helemaal weg. Maar wat zijn wij al trots op deze overwinningen voor jou, vorig jaar kon je nog niet goed kauwen en begreep je er weinig van. Hoe anders is dat nu?! Oké de korstjes van je brood gaat nog niet maar wie weet is dat gewoon gezond peuter weiger gedrag 😉
Wat heeft het afgelopen jaar veel voor jou gedaan wat ben je snel gegaan. Van niets zeggen naar je eerste woordje met 1 jaar en moet je nu toch eens kijken… ! Je praat zoooooooveeel en goed,” ik heb honger, wil een broodje” tot ” ahhhh kijk mamas een papa en mama eend met babiess ah.. lief” je kan je mond niet meer houden haha. Je gaat zelf je poppen en mama voorlezen zo schattig!
Je kan rennen als de besten, heel goed gooien, vangen en schoppen tegen de bal. Met je lange benen kan je de grote glijbaan in de speeltuin op klimmen, je kan je evenwicht bewaren en geconcentreerd tekenen / knutselen / mozaïek pinnen in een klein gaatje duwen, met je houten blokken een grote toren bouwen, je jas en schoenen uitdoen, een klein stukje steppen, racen op je loopfiets, je kan even alleen spelen, springen en neerkomen met 2 voeten tegelijk, over een richel lopen, je grenzen aangeven, je kan heeeel veel liedjes meezingen, met zand en water spelen, je kan filmpjes op you tube selecteren, foto’s en apps verwijderen van mama haar telefoon, maar als er een advertentie voorbij komt is het huis te klein. Dat je dat kleine kruisje aan moet klikken lijk je niet te begrijpen.
Als iets je niet in één keer lukt zet je het op een gillen, ook als het niet gaat zoals je zou willen, hard en hoog ook waardoor onze oren gaan suizen. Je geduld is nog ver te zoeken. Als je verstoppertje speelt of achter elkaar aanrent en het is een beetje te spannend begin je ook hoog te gillen,je bent echt een meisje haha.
Je kan heel ernstig kijken en fronsen en houd de handjes voor je oren bij (te) harde geluiden. Je wilt samen in slaap vallen maar wel in je eigen bedje, tegen de ochtend kom je tussen ons in. Je neuriënt jezelf rustig en in slaap en je wil mijn hand vasthouden, wrijven als je moe bent of om te ontprikkelen/ op te laden. Je bent heel goed in het leggen van verbanden en je kan je nu al inleven in anderen en troosten. Je bent heel duidelijk in wat je wel en niet wilt en kan slecht tegen naadjes in kleding of labeltjes. Dat is ook terug te zien aan je huid waarvoor je bij de dermatoloog loopt en anthistamine en dieet voor krijgt, je darmen zijn nog gevoelig en je krijgt daarom nog steeds forlax. Hiermee voorkomen we dat je ontlasting te hard wordt. Vorige week had je weer een blaasontsteking, via een catheter (wat overigens een maagsonde is voor deze ukkies) is urine op kweek gezet. Gisteren kregen we de uitslag, het bleek niet om poep bacteriën te gaan. Je kinderarts vermoed dat je darm problemen en obstipatie er iets mee te maken hebben en dat je gewoon nog weinig gevoel / controle hebt om uit te plassen. Als je weer één blaasontsteking krijgt gaan we verder kijken maar voor nu houden we het op “stomme pech”
De winter maakt ons extra alert, gelukkig is er geen opname noodzakelijk geweest. S nachts had je regelmatig pseudokroep aanvallen en je had met regelmaat een paar dagen koorts. Als je verkouden bent betekend dat, dat we de saturatie regelmatig controleren en met druppels de luchtwegen open houden. Samen zijn we een goed team, dat is altijd zo geweest en samen komen we er wel. Maar als de R uit de maand is ben ik toch wel opgelucht alleen kwam er nu corona om de hoek. De wintermaanden zorgen ervoor dat we weinig op visite kunnen komen, als je opgeknapt bent komt de volgende verkoudheid eraan, dit geeft nog wel eens onbegrip. Er bestaat voor jou en velen anderen geen ”gewone verkoudheid”. Het afgelopen jaar hebben we geen tekenen van epilepsie gezien, hopelijk blijft dit zo en was het een éénmalig event.
Je hebt fantasie voor 10! Kwam daar de plotselinge angst voor het bad vandaan? Of toch doordat je in het water had gepoept? Poepen en plassen, je blijft het heel spannend vinden. Ook al betrek ik je overal bij 🙈 Na 9 maanden hebben we met kleine stapjes van kleding aan naar badkleding naar alleen in luier de stap weer naar je bad kunnen zetten.
Je spreekt wildvreemden op straat vrolijk aan en wil iedereen kennis laten maken met jou baby’s. Hierdoor laat jij menigharten stralen maar als wij ergens op visite zijn of anderen erbij komen in de speeltuin dan klap je dicht. Je wil nu al liever zelf de regie in handen hebben. Je bent al zo wijs en hebt een dijk van een geheugen. Het kinderboerderij uitje van 4 maanden geleden houd je nog bezig. Dat de koe jou handje gelikt had. Je beleeft intens en puur, prachtig, vermoeiend soms voor jezelf, je vindt het dan ook helemaal niet leuk om in de maling genomen te worden. Een oude ziel, HSP, gevoelig, noem het zoals je wilt. Mama hoopt dat jij altijd zo puur zal blijven, je bent mooi zoals je bent.
Al 3 jaar houden we van jou tot de maan en terug. Verander voor niemand niet, blijf altijd je lieve, gevoelige en tikkeltje eigenwijze zelf.
– jij maakt de wereld een stukkie mooier, jij bent magisch —
lieve schat!
