Door de gevolgen van het HELLP syndroom zijn er blijvende problemen rond mijn hart en vaten ontstaan. Wat voor het overgrootste deel van vrouwen na HELLP is. Een combinatie die met corona niet top is. Maar is vaccineren dat wel?
Toen er gestart ging worden met het vaccineren van de risico groepen voor corona kwam daar het eerste moment waarop dit besproken werd. De huisarts wilden nog even afwachten, vlak daarna kwamen de berichten van trombose na astrazeneca. De conclusie die hieruit kwam was; niet vaccineren. Door de stollingsproblemen die ik heb (APS) is de kans op trombose en overlijden t.g.v. de vaccinatie te groot. De huisarts zegt dat de kans dat het mis gaat na vaccineren heel klein is maar dat, dat met meer dingen is en die heb ik wel gekregen, ze is er niet gerust op is. Het verleden heeft geleerd dat jij pech hebt met zeldzame complicaties. De tromboses die zijn ontstaan na de vaccinaties laten 2 dingen zien, aan de ene kant een trombose en aan de andere kant te dun bloed. Dat is exact het probleem wat ontstond tijdens de keizersnede. Daarom wil zij de verantwoordelijkheid niet dragen. De huisarts legt de verantwoordelijkheid terug bij de specialist en geeft aan dat ik straks gebruik maak van de groepsimmuniteit als maar genoeg mensen zich laten vaccineren.
En daar was dan het telefoontje uit Maastricht, van proff. Spaandermann (UMC Maastricht ziekenhuis). Ik werd gebeld met de mededeling dat ik hem toch maar moest gaan halen (pfizer). Ze hadden zich er opnieuw over gebogen en kwamen met een ander advies omdat er momenteel jongen vrouwen met soortgelijke conditie en hart en vaatziekten op de IC liggen. De gevolgen bij corona zijn te groot voor mijn lichaam. Deze risico’s zijn zwaarder dan de trombose kans na de vaccinatie. Hij geeft aan dat het verre van ideaal is maar dat we moeten kiezen voor de minst kwade. Op de vraag hoelang de trombose kan optreden antwoord hij, volgens mij enkele weken tot maanden maar dat moest ik maar aan de GGD stellen. Een andere vraag die ik stelde was of ik dan tijdelijk de antistolling moest ophogen. Maar dat werd afgeraden, risico op spontane bloedingen is dan te groot.
De arts van de GGD wist niet wat antifosfolipidensyndroom was maar belde na zich hierin verdiept te hebben terug met de mededeling dat ik gewoon de vaccinatie kan halen als ik maar door ga met de antistolling. Dat was niet mijn vraag maar op zich ook wel fijn dat hij er ook nog naar gekeken heeft, hij gaf aan dat ik op de dag van de vaccinatie nog vragen aan de arts kan stellen.
Op de prik locatie sprak ik inderdaad met de arts, hij zei dat de trombose tot nog een jaar kan optreden. En dat ik dan waarschijnlijk weer toe aan de volgende prik ben omdat het een blijvend iets zou zijn. En dat vindt ik een vreemd verhaal, een jaar?! Door de antistolling bloedde het lang na maar dat is na een bloedafname ook.
Ik vond het best spannend om te doen, ik heb wel antistolling dus dat geeft wel een prettiger gevoel. Maar super is het ook niet, aangezien ik dan nu goed moet opletten en alert moet zijn op signalen. En vooral moet vertrouwen, terwijl ik het vertrouwen in mijn lijf nooit terug heb gekregen na alles en dit lijf niet goed ken.
De vaccinatie is nu 6 dagen geleden en ik heb buiten wat spierpijn geen klachten gekregen. Of ik het iedereen aanraad? Vindt ik een moeilijke vraag, de risico’s zijn er en ze zijn niet mild. Maar dat is corona voor mij ook niet, zelf vindt ik het een fijner gevoel als ik ze beiden binnen heb, dan kunnen wij ook weer wat gaan doen buiten de deur. Daarbij is mijn dochter met 2 gevaccineerde ouders beter beschermt. Dat was voor mij één van de doorslaggevende redenen.
Ik ben niet van plan om in discussie over wel / niet vaccineren te gaan, iedereen moet doen waar zij zich goed bij voelt. De reden dat ik hier nu een bericht over plaats is omdat ik diverse berichten van vrouwen ontvangen heb met de vraag wat ik ging doen en of ik ze op de hoogte wilde houden.
